Każdy materiał, w tym też metale oraz wyroby stalowe bez najmniejszego kłopotu można poddać rozmaitym rodzajom obróbki. Są w stanie to być formy mechaniczne, cieplne, chemiczne i dużo innych. Pewnie większość z nas przynajmniej raz w życiu dokonywała pewnych prac przy wyrobach metalowych, każda z nich jest swego typu obróbką.
Pośród mechanicznych, najbardziej modnym jest naturalnie skrawanie, czyli cięcie pozwalające zdobyć materiał o wyznaczonych oraz niezbędnych nam wymiarach. Do tego dochodzi też szlifowanie, wiercenie, gięcie, frezowanie, wytaczanie oraz dużo innych. Pod względem chemicznym w najwyższym stopniu ogólną formą jest hartowanie pozwalające zdobyć jeszcze poprawniejsze właściwości oraz wytrzymałość na wiele składników zewnętrznych oraz działanie rozmaitych sił fizycznych. Do obróbki należy zakwalifikować też zagruntowanie oraz malowanie, zapewniające odporność na korozję i zabezpieczające przed najgorszym dopuszczalnym faktem, inaczej rdzą.
Każdy proces niezależnie czy mechaniczny, fizyczny, chemiczny bądź inny określany jest mianem obróbki stali, bowiem dzięki temu zmienia ona swój kształt, parametry oraz ogólny wygląd zewnętrzny – znacznie więcej na Energoel. Najistotniejszym procesem chemicznym występującym w trakcie obróbki stai jest bezsprzecznie hartowanie. Może dotyczyć ono nie tylko tego rodzaju materiału, ponieważ niezwykle często słyszymy także o hartowanym szkle lub innych wyrobach.
Wykonuje się go po największej części przez wzgląd na pozyskiwanie materiałów o jak najwyższej odporności na działanie wszystkich elementów fizycznych, takich jak siły dynamiczne i statyczne oraz mechanicznych. Po ukończeniu tego etapu obróbki, żadne siły nie są w stanie zniszczyć całkiem danego materiału, a w szczególności stali. Istnieje kilka metod stosowania tego rodzaju procesu, a są to zazwyczaj: zwykłe, stopniowe, izotermiczne, powierzchniowe (płomieniowe, indukcyjne, kąpielowe, ślepe, laserowe, kontaktowe, elektrolityczne, impulsowe).
Całościowa norma hartowania polega na wykonywaniu dwóch następujących niebawem po sobie czynności. Główną jest wymagane rozgrzanie stali do temperatury wynoszącej powyżej 700 stopni oraz utrzymywanie jej przez ustaloną długość czasu. Po takim wygrzaniu musi nastąpić jak najszybsze schłodzenie, aby nie powstały niepotrzebne tlenki mogące przekształcić właściwości materiału.br>